KONWENCJA ADR ROZCIĄGA SIĘ NA 1200 STRON, ALE JA OPOWIEM WAM O NIEJ KRÓCEJ

Odpady medyczne, kwas siarkowy, cyjanek potasu czy paliwa to materiały, które trzeba przewieźć tak samo jak książki, węgiel lub drewno. Ich transport jednak związany będzie z większą ilością ograniczeń i zakazów. Dlatego też w Genewie opracowano specjalny dokument, dzięki któremu wszystko staje się jasne i ujednolicone!

Konwencja ADR jest międzynarodowym aktem prawnym, który określa, w jaki sposób przewieźć ładunki stwarzające zagrożenie dla ludzi i środowiska w transporcie drogowym. To naprawdę obszerny dokument (ponad 1200 stron!), z którym zapoznać się możecie TUTAJ. Dokument nowelizowany (odświeżany i aktualizowany) jest co 2 lata, a najnowsza wersja została wydana w roku 2021.  Jest on podzielony na dwa tomy: w I tomie spotkacie się z załącznikiem A, z kolei w II z kontynuacją załącznika A i załącznikiem B. 

Załącznik A skupia się na ogólnych przepisach związanych z materiałami niebezpiecznymi. Wynika z niego m.in. jak:

• przeszkolić osoby zaangażowane w przewóz,
• sklasyfikować ładunki niebezpieczne,
• przygotować dokumentację,
• zapewnić zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa.

W załączniku B z kolei zapoznać się można z przepisami odnośnie środków transportu i operacji transportowych. 

Zamieszczono w nim informacje o:

• wymaganiach dotyczących konstrukcji pojazdów,
• wymaganiach odnośnie wyposażenia środku transportu,
• ograniczeniach przewozu towarów niebezpiecznych przez tunele drogowe.

Załącznik A wyprowadza bardzo ważną kwestię: klasy towarów niebezpiecznych, które przedstawiłam niżej. 

• klasa 1 – materiały i przedmioty wybuchowe,
• klasa 2 – gazy,
• klasa 3 – materiały ciekłe zapalne,
• klasa 4.1 – materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone,
• klasa 4.2 – materiały samozapalne,
• klasa 4.3 – materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne,
• klasa 5.1 – materiały utleniające,
• klasa 5.2 – nadtlenki organiczne,
• klasa 6.1 – materiały trujące,
• klasa 6.2 – materiały zakaźne,
• klasa 7 – materiały promieniotwórcze,
• klasa 8 – materiały żrące,
• klasa 9 – różne materiały i przedmioty niebezpieczne.

Choć konwencja ADR opracowana została w 1957 roku, na polskich drogach ratyfikowano ją 18 lat później. 

Skoro dokument ADR dotyczy przewozów drogowych, to nasuwa się pytanie – czy w innych gałęziach transportu znajdują się jego odpowiedniki? 

Oczywiście, że tak!

• transport kolejowy: regulamin RID,
• transport morski: kodeks IMDG,
• transport śródlądowy: umowa ADN,
• transport lotniczy: regulacje IATA DGR.

Czy mieliście kiedykolwiek okazję przyjrzeć się procesowi transportu ładunków niebezpiecznych?

Z czego korzystałam tworząc artykuł:
Towary niebezpieczne, gov.pl [dostęp: 29.07.21 r.]
M. Osuch, Co to są towary ADR i dlaczego nie można nadawać ich kurierem?, sendit.pl [dostęp: 29.07.21 r.]

Related Items samochód