Czy przewóz łopatek elektrowni wiatrowych wygląda tak samo jak transport książek? Odpowiedź nasuwa się sama! Tylko... jak załadować na pojazd chociażby wagon tramwajowy? I czy można powiedzieć, że Starożytni Egipcjanie specjalizowali się w przemieszczaniu ładunków ponadgabarytowych? Istnieją pewne dobra materialne, których transport jest konieczny, jednak wymagają przestrzegania specyficznych zasad. Nie przeszkadza to w ich bezpiecznej podróży! W tym artykule opowiem Wam, na czym polega trudność w przewozie ładunków ponadgabarytowych.
Na samym początku odpowiemy sobie na pytanie- czym właściwie jest podmiot mojego dzisiejszego wywodu? W zasadzie, ładunkami ponadgabarytowymi nazywamy transportowane dobra materialne, które ze względu na swoje wymiary, wymagają przestrzegania specyficznych warunków przewozowych. Reguł tych nie można przedstawić ogólnikowo, gdyż są one uzależnione od użytego środka transportu, a także od wielkości i kształtu konkretnego materiału. Oprócz wcześniej wymienionych łopatek elektrowni wiatrowych i wagonów tramwajowych, do grupy ładunków ponadnormatywnych można zaliczyć: agregatory, silosy, części statków, ciężkie maszyny rolnicze, czy konstrukcje ze stali.
Porzućmy jednak na chwilę współczesne czasy i przenieśmy się do Starożytnego Egiptu. Założę się, że nieraz słyszałeś: ale jak oni zbudowali te piramidy? Może to sprawka kosmitów?! Nadszedł czas, aby chociaż częściowo rozjaśnić jeden z najbardziej nurtujących problemów. Prawdą jest, że kamienne bloki budujące te wzniosłe cuda architektury są niezwykle ciężkie- przeciętny głaz waży ok. 2,5 tony, natomiast te, które umiejscowione są w komorach grobowych osiągały ok. 40 ton. Najpierw, skały przeprawiano z kamieniołomów przez Nil za pomocą barek. Następnie, transportowano je na lądzie dzięki "saniom", które przystosowano do wielkości przewożonego budulca. (czyżby pierwowzór schematów w transporcie wewnętrznym? :) ) Najtrudniejszym zadaniem było wciągnięcie ciężkiego materiału na coraz to wyższe konstrukcje. Na temat tego procesu istnieje kilka teorii. Według jednej z nich, robotnicy wciągali ładunek za pomocą drewnianych rolek, które z kolei pokryte były śliskim szlamem. Jednym z niezbędnym elementów schematu jest również usypana rampa ciągnąca się ku górze. W tym miejscu, po wyjaśnieniu podstaw, zakończymy naszą wędrówkę po kartach historii i skupimy się na tym, co w głównej mierze chciałam Wam przekazać.
Ładunki ponadgabarytowe możemy podzielić ze względu na kształt, wymiary i ciężar. Dokładną klasyfikację wg. tej kategorii przedstawia poniższa tabelka:
Przewóz ładunków ponadgabarytowych za pomocą środków transportu drogowego należy do najbardziej problematycznych i skomplikowanych procesów ze wszystkich gałęzi. Jest to spowodowane ciągłym kontaktem z innymi użytkownikami dróg. Aby bezpiecznie przewieźć potrzebny ładunek, na samym początku szczegółowo opracowuje się trasę, po której ma poruszać się maszyna. Zwraca się szczególną uwagę na maksymalne obciążenie tras, a także na elementy infrastruktury mogące przeszkodzić w wykonywaniu usługi np. na mosty. Częstą przeszkodą dla wyboru tej metody jest słabo rozwinięta sieć dróg, bądź ich niska jakość. Tak jak zauważyłam na powyższej grafice, ładunki ciężkie negatywnie wpływają na infrastrukturę liniową.
Przewóz ładunków nienormatywnych jest możliwy również dzięki środkom transportu kolejowego. W tym przypadku, za materiał ponadgabarytowy, uważa się każdą jednostkę, która przy przewozie, narusza skrajnię ładunkową wagonów (ustalony obrys, którego nie przekraczają typowe materiały), przekracza dopuszczalny nacisk na oś wagonu, bądź metr bieżący szyny. Taki rodzaj towaru określa się mianem "przesyłki nadzwyczajnej". Ustalając trasę dla pociągu, który ma przewieźć dane dobro materialne, zwraca się uwagę na krawędzie mostów i tuneli, znaki, budki dróżnika, semafory i trakcję elektryczną. Kolej uniemożliwia przemieszczanie ładunków szczególnie szerokich, bądź wysokich.
Inną definicję ładunków ponadnormatywnych podają specjaliści od transportu powietrznego i wodnego. Dlaczego? Przewiezienie materiałów w takim, a nie innym środowisku nie pozwala na przekroczenie jednostki ładunkowej, lub samej maszyny, tak jak w przypadku chociażby kolei. Można więc powiedzieć, że samo określenie towaru ponadgabarytowego nie istnieje. Zajmijmy się teraz omówieniem warunków niezbędnych przy przemieszczaniu towarów statkami powietrznymi. Najczęściej podaje się definicję mówiącą, że ładunek specjalny to ten, który nie mieści się w samolocie rejsowym (czyli np. w kontenerze). Maszyny powietrzne przemieszczają w głównej mierze towary lżejsze, niż w przypadku poprzedników. To nie zmienia faktu, że istnieje wiele przeszkód, mogących znacząco wpłynąć na bezpieczeństwo lotu. Zalicza się do nich techniczne właściwości, uzyskanie odpowiedniego czasu na start czy lądowanie i cechy lotniska, do którego skierowany jest pojazd. Mam tu na myśli w głównej mierze pas startowy, który nie może być zbyt krótki.
Tak jak można wywnioskować z poprzedniego akapitu, ograniczeniem dla rejsu ładunków ponadgabarytowych jest wielkość statku, którym wykonuje się przewóz. Przy wykonywaniu tego procesu, często korzysta się ze specjalnie przystosowanych maszyn. Należą do nich statki specjalistyczne, ro-ro i kontenery. Pierwsze z nich określane są mianem ciężarowca i to nie bez powodu! Charakteryzują się bowiem wysoką wytrzymałością. Ro-ro cechuje specjalne podwozie, które są wciągane, lub wjeżdżają same.
Bez względu na wykorzystaną gałąź transportu, ryzyko wypadku jest większe, niż w przypadku przewozu zwykłej przesyłki. Główne przyczyny niebezpiecznych sytuacji związane są z błędem człowieka- nieprawidłowy wybór trasy spowodowany niedopatrzeniem, lub niedostosowaniem się do przepisów ruchu drogowego. Do nieprzyjemności mogą przyczynić się także osoby prowadzące inne pojazdy. Nierzadko determinantem wypadku może być zły stan pojazdu, lub infrastruktury, a także niesprzyjające warunki atmosferyczne. Ważną kwestią jest też odpowiednie zabezpieczenie i oznakowanie maszyny. Znak informujący o ładunku ponadnormatywnym wygląda następująco:
A na sam koniec mały bonus! Czyli jak nie przewozić ładunków ponadgabarytowych :)
Weronika Olimpia
Źródła:
www.nadgabaryty.pl
www.nadgabaryty.pl
Linde Partner 4/2012
Przy dużych ładunkach wyraźne oświetlenie jest koniecznością. Zwykła lampa ostrzegawcza z czerwonym światłem jest w stanie informować wszystkich użytkowników drogi o specjalnym ładunku.
OdpowiedzUsuńWarto też zaopatrzyć się w pochłaniacz wilgoci z Pro-Trans, który został zaprojektowany w celu pochłaniania nadmiaru wilgoci w kontenerach i zapobieganiu występowania kondensacji pary wodnej spowodowanej różnicami temperatur podczas transportu morskiego, kolejowego czy drogowego.
OdpowiedzUsuń