EWOLUCJA TRATWY, CZYLI GARŚĆ FAKTÓW O ŻEGLUDZE ŚRÓDLĄDOWEJ

Żegluga śródlądowa ze względu na swoją specyfikę jest jedną z najciekawszych gałęzi transportu. Dlaczego jednak tak rzadko się o niej mówi? Czy warto korzystać z "rzecznych" usług? Zapoznajmy się z systemem działalności zapominanego już rozwiązania przewozowego.
 

Żegluga śródlądowa polega na wykonywaniu przewozów w środowisku cieków (sąsiedztwo brzegów) i zbiorników śródlądowych np. kanałów, jezior, czy rzek. Należy do najstarszych, a zarazem do najbardziej zależnych od natury rodzajów środków transportu. Nic więc dziwnego, że charakter jego działalności pełen jest wad i niedociągnięć. Nie zapominajmy oczywiście o zaletach, dzięki którym wciąż można korzystać z takowych usług. Podsumujmy słabe i mocne strony przesyłek wykonywanych tą drogą. 

Z powyższego materiału wywnioskować można, iż żegluga śródlądowa służy do przewozu zarówno pasażerów, jak i towarów. Najczęstszą formą transportu osób są wycieczki krajoznawcze. Gałąź ta oferuje jednak skromny rynek translokacji ludzi. Podczas, gdy rejs w naszej ojczyźnie niewielkim statkiem jest wciąż popularny, znaczenie przewozów cargo maleje. Spowodowane jest to złą kondycją polskiej infrastruktury rzecznej i rosnącej konkurencji ze strony innych środków transportu m.in. drogowego. Dla przykładu- w Polsce w roku 2007 przewieziono prawie 10 mln ton ładunków, a rok później rozpoczął się regularny spadek tej ilości. Przetransportowano wówczas około 8,1 mln dóbr materialnych. 2010 był rokiem, podczas którego przemieszczono tylko 5,1 mln towarów. Oznacza to, że przez 8 lat, ilość dóbr, które przesłane zostały drogą śródlądową, zmalała o połowę.

Aby transport ten mógł się rozwijać, pod uwagę bierze się 2 czynniki. Wbrew pozorom, nie są najważniejsze gęstość i długość dróg śródlądowych, a ich przydatność i warunki nawigacyjne. Przydatność określana jest przez warunki naturalne, które występują na danym obszarze. Te z kolei decydują o opłacalności prowadzenia maszyn przez szlaki. Warunkami nawigacyjnymi nazywa się natomiast wypadkową gospodarowania dróg i warunków naturalnych.

Aby wszystkie procesy na wodzie odbyły się bezpiecznie i bez zbędnych komplikacji, ludzie bez przerwy dopracowują wybrane szlaki i tworzą na nich nowe inwestycje. Dzięki temu, można zapobiec zalaniu budynków mieszkalnych, pojawieniu się niebezpieczeństwa dla zdrowia/ życia człowieka i innym katastrofom. W ramach tych czynności dokonuje się m.in.:

• kanalizacji rzeki, czyli budowania przegród wodnych w poprzek koryta. Przegrody te wyposażone są w śluzy. Elementy te są o tyle ważne, że ułatwiają rejs maszynie w górę zbiornika wodnego. Ogranicza zarazem zbyt niskie lub zbyt wysokie stany wód. To prowadzi do wydłużenia czasu korzystania z danych szlaków. 
• regulacji rzeki, czyli wyprostowania koryta i jego pogłębienia. Proces ten dotyczy dolnej części dopływu i wiąże się z budową umocnień, likwidacją wysp i tworzeniu obwałowań. To sprawia, że woda może przepływać bez ograniczeń, a na całym odcinku zapewnione są te same warunki naturalne.
• budowy zbiorników retencyjnych, czyli obiektów, w których gromadzi się wodę podczas wezbrań. 
• budowy sztucznych dróg wodnych w celu uzupełnienia tras naturalnych. 

Maszyny wykorzystywane w żegludze śródlądowej są zbyt interesujące, aby umieścić je w jednym wpisie z ogólnym opisem gałęzi. Skupimy się na nich za jakiś czas. Należy zwrócić uwagę, że w dzisiejszych czasach klienci chcą, aby zamówiona przez nich przesyłka dotarła jak najszybciej i w stanie idealnym. Jedną z cech wykluczających żeglugę jako transport nowoczesności jest fakt, iż stanowi najwolniejszy sposób na przemieszczenie dóbr materialnych. Jak wspomniałam na początku, jest to zarazem najstarsze rozwiązanie transportowe, a to oznacza, że czasy świetności ma za sobą. Czy jeszcze wrócą? A może jednak wiek XXI należy tylko do samolotów i aut? 

Weronika Olimpia

Źródła:
Główny Urząd Statystyczny

Środki transportu- Radosław Kacperczyk

Related Items żegluga